به نام خدا
برای یادگیری و تسلط بر مکالمه‌ی زبان عربی باید از قالب‌های آماده و صحیح استفاده کرد و با دقت قوانین و قاعده‌ها را بر این قالب‌ها پیاده‌سازی نمود؛ این عمل باعث می‌شود که به‌تدریج به مکالمه‌ی زبان عربی مسلط شوید و بتوانید با هر عرب‌زبانی به‌صورت فصیح صحبت کنید.
یکی از این قالب‌ها، حوارهای فصیح ای است که خدمتتان در درس‌های مختلف بیان خواهم کرد.
الحِوار (للحفظ)
الدرسُ الثانی
تعارُف
المدَّرس: السَّلامُ عَلَیکُم
الأولاد: وَ عَلَیکُم السَّلام، یا اُستاذ.
المدَّرس: هَذا عَبدُ اللّه، هُوَ باکِستانیّ.
المدَّرس: یا عَبدَالله. هَذا باسِم هُوَ أندونیسیّ
عبدالله: أهلاً باسِم.
باسم: أهلاً و سَهلاً عَبدَالله.
نکته اول: ترجمه نکنید بلکه متن را درک کنید و سپس آن را حفظ کنید. این‌یک الگوی سخن است.
نکته دوم: اسم اشاره اسمی است که برای اشاره به شخص یا چیزی معین در دور یا نزدیک دلالت می کند؛ مانند مثال حوار بالا: هذا عبدُاللّه، هذا باسِم.
نکته سوم: اگر بعد از اسم اشاره، مشارالیه دارای (ال) باشد در ترجمه به‌صورت مفرد ترجمه می‌شود، هرچند مشارالیه مثنی یا جمع باشد. مثال: هذانِ المعلمانِ: این دو معلم.
اگر بعد از اسم اشاره، مشارالیه بدون (ال) باشد عیناً ترجمه می‌شود. مثال: هذانِ معلمانِ: این دو معلم‌اند.
بنابراین یادتان باشد که اسمی که بعد از اسم اشاره قرار می‌دهید
اگر (ال) دار باشد به‌صورت مفرد و در غیر این صورت عیناً ترجمه می‌شود و باید در مکالمه‌ی
زبان عربی به آن دقت کرد.
جدول اسم‌های اشاره نزدیک بامعنا و مثال
نکته چهارم: اسم‌های اشاره مفرد و مثنی برای عاقل و غیر عاقل بکار می‌رود منظور از غیر عاقل یعنی غیر انسان هست؛ و اسم اشاره جمع فقط مخصوص عاقل است و برای اشاره به جمع غیر عاقل از اسم اشاره مفرد مؤنث استفاده می‌کنیم؛ مانند مثال دوم نمودار بالا (/).
التدریب:
برای اسم‌های زیر اسم اشاره مناسب قرار دهید.
- تُفّاحُ
- کُتُبٌ
- مَساجدٌ
- رِجالٌ
- إمراةٌ
- زینبُ
- استاذة
-
باسِم
پایان درس دوم. توصیه می شود، درس را دانلود کرده و در فایل پی دی اف مطالعه کنید.
دانلود مقاله 
