به نام خدا
یکی از خصوصیتهای کلمات زبان عربی، شناسنامهی آنها برای شناسایی در جملهها است. در این مقاله در خصوص شناسنامه فعلها صحبت میکنم.
فعلها جزء مهمی در مکالمه هستند و برای استفاده صحیح آنها در جملات باید علائم آنها را بهطور دقیق بدانیم تا بتوانیم بهدرستی از آنها استفاده کنیم
فعل کلمهای است که بر انجام کاری یا پدید آمدن حالتی دریکی از زمانهای گذشته، حال و آینده دلالت میکند.
شناسنامه فعل:
- هر کلمهای که مختوم به تاء کشیده ساکن (تاء تأنیث) باشد. مانند: کتبتْ
- هر کلمهای که مختوم به تاء فاعل یعنی تاء مضموم یا مفتوح و یا مکسور باشد. مانند: کتبتَ ، کتبتِ ، کتبتُ
- هر کلمهای که همراه با «س» ، «سوف» و «لَن» بیاید. مانند: سکتبتُ ، سوف کتبتُ ، لن أکتب
- هر کلمهای که پیش از آن حرف «قد» یا حرف «لم» باشد قطعاً فعل است مانند: قد کتبتُ . لم أکتب
- افعال دارای زمان های سه گانه هستند و با علائم خاص خودشان ذکر می شوند که در آینده در این مورد صحبت های زیادی خواهیم کرد.
البته شناسنامه فعل به این چند مورد ختم نمیشود و در آینده
دیگر علائم فعل را با شاهد مثالهای مهم و کاربردی بیان خواهم کرد. ولی برای شروع
و شناسایی ابتدایی همین چند مورد کفایت میکند.