به نام خدا
خیلی از زبان آموزان را در سال های گذشته دیده بودم که برای مطالعه کردن دروس تخصصی، قدم می زنند، و در حال قدم زدن کتاب را مطالعه می کنند، از آنها یک سوال مشترک را پرسیدم چه طور ممکن است در قدم زدن و راه رفتن مطالعه کرد؟ آن هم، مطالعه ی کتابهای تخصصی و زبان عربی که به خودی خود، دشوار به نظر میرسد!
در پاسخ اکثر آنها شنیدم که گفتند: این سبک مطالعه کردن برای ما عادت شده است و نمی توانیم در یک مکان ساکت و آرام بنشینیم و مطالعه کنیم. بعد از پاسخ آنها به سوال، حس کنجکاوی بنده فعال شد و سعی کردم عادت این عزیزان را متوجه بشوم، احتمال دادم این یک نوع سبک یادگیری واقعی و صادق باشد و شاید بتوان آن را بکار بست و در امر مطالعه و درک مطلب، موفق تر شد. سعی کردم به این زبان آموزان نزدیکتر شوم، با ارتباط صمیمی با آنها، به تدریج موضوعات مورد علاقه ی آنها را رصد کرده و دنبال کتابی معروف که مرتبط با موضوع مورد علاقه ی آنها بود گشتم، کتابها را خریداری کرده و به آنها هدیه دادم، اکثر موضوعاتی که علاقه داشتند موضوعات عاشقانه در قالب رُمان و موضوعات علمی و تاریخی از زمانهای گذشته بود، کتابها را به آنها هدیه دادم و در مطالعه کردن کتابها همراهشان شدم در این همراهی شاهد راه رفتن و حرکت آنها در هنگام مطالعه نشدم، یعنی وقتی که این عزیزان کتاب مورد علاقه ی خود را مطالعه می کردند دقیقا بر مکان مطالعه ای آرام و ساکت می نشستند و کتاب را خط به خط مطالعه می کردند، جالب این است در بعضی از این عزیزان دیدم که قلمی به دست گرفته بودند و در حاشیه خالی کتاب، مطالب و نکات مهمی را یادداشت می کردند و در هر صفحه حدود پنج الی شش خط، شرح یا تفسیر خودشان از متن پیش رو را در حاشیه کتابشان می نوشتند و گاهی اوقات که با آنها در هنگام مطالعه کردنشان صحبت می کردم دستشان را به نشانه سکوت در مقابل صورتشان می گرفتند و به مطالعه کردنشان ادامه می دادند تا ریشه مطلب از دستشان رها نشود، اما در مطالعه کتاب های درسی این عمل وجود نداشت بلکه برعکس، در هنگام قدم زدن، کتاب درسی را مطالعه می کردند و وقتی از آن ها سوال کردم: چه طور ممکن است در قدم زدن و راه رفتن، مطالعه کرد؟ آنها پاسخ می دادند که ما به این نوع سبک عادت کرده ایم!
این یک نوع تناقض کاملاً آشکار در بین شیوه مطالعه کردن این عزیزان وجود داشت که به آن پی بردم. هر دردی در زندگی فردی، دارای ریشه ای است که شروع کننده درد می باشد بنابراین ریشه یابی کردم و به یک موضوع بسیار جالب رسیدم.
استرس
عامل حرکت، قدم زدن، راه رفتن در هنگام مطالعه
کردن دروس تخصصی زبان عربی و غیر عربی
وقتی قرار بود شاگردان دروس تخصصی یشان را مطالعه کنند به خاطر حجم درس ها، و عدم زمان بندی کافی و برنامه ریزی منظم و مشغله های ذهنی زیاد، استرس عجیبی در آن ها شکل می گرفت و این مسئله باعث می شد که این عزیزان، برای رفع استرس خود در هنگام مطالعه کردن دروس تخصصی قدم بزنند و راه بروند، قدم زدن و مطالعه کردن باعث می شود، شدت فکرهایی که در ذهن رفت و آمد می کند را کاهش داد و به نقطه ی صفر رساند و این بهترین راه برای کاهش استرس در این شرایط بحرانی برای زبان آموزان است، بله ممکن است برای بعضی از این عزیزان نتایج خوبی به همراه داشته باشد، البته همه ی این عزیزان در نتایج امتحانی، یکسان نبودند ولی همه ی آن ها در پاسخ آن سوال به بنده گفتند: این یک نوع سبک مطالعه است که به آن عادت کرده ایم با وجود این پاسخ، نتایج امتحانی آنها یکسان نبود و نتایج بر خلاف انتظار، رضایت بخش نبود.
مثال:
یک بار هست که شما ادعایی برای درک مطالب ندارید و شیوه ی خاصی هم مد نظر ندارید، بنابراین سعی در درک مطالب خوانده شده می کنید و آن مطلب را بعد از حلاجی درک می کنید، که در این صورت، بررسی نتایج اهمیت ندارد چرا که ادعایی وجود ندارد.
اما یک بار هست که شما در خصوص درک مطالب ادعایی دارید و روشی را ارائه می دهید حال، باید نتایج امتحانی شما را بررسی کرد تا به توسط این نتایج امتحانی، بازدهی روش مطالعه شما را متوجه شویم و اگر رضایت بخش بود به صورت علمی آن را بررسی کرده و نقاط ضعف آن را برطرف نماییم و آن را به صورت رسمی منتشر کنیم.
اما در خصوص سبک و روش مطالعه در هنگام قدم زدن، نتایج، رضایت بخش نبود. منظور از بررسی نتایج صرفاً نمره ی قبولی نیست، برای گرفتن نمره ی قبولی راه های زیادی وجود دارد و نمی توان نمره ی قبولی را مد نظر قرار داد، مهم سبک پاسخگویی زبان آموز به صورت کتبی و شفاهی است که زبان آموز مورد نظر به چه سبکی سوالات را پاسخ می دهد.
بعد از بررسی های طولانی و محک زدن چند زبان آموز در سنین مختلف که وجه اشتراک آنها در خصوص سبک مطالعه کردن دروس تخصصی در هنگام قدم زدن بود، متوجه شدیم که این قدم زدن برای از بین بردن یا رها شدن از استرس های موجود در شرایط بحرانی یشان می باشد و اصلاً ربطی به سبک مطالعه و درک کردن مطالب ندارد.
جالبی این مسئله این است، که همین عزیزان در هنگام مطالعه ی کتاب مورد علاقه یشان، بسیار ساکت و آرام مطالعه می کنند و به کوچک ترین صدا یا حرکت واکنش نشان می دهند.
نتیجه ی این مقاله را به عهده ی خودتان می گذارم و مشتاق نظرات شما در این موضوع هستم اما یک نتیجه را بیان می کنم: خیلی از عادت هایی که ما داریم الزاماً صحیح و درست نیستند بلکه باید تغییرات مثبتی در آنها لحاظ کنیم در غیر این صورت این عادت های مشکل دار، باعث خرابی های زیادی در روح و روان ما و سایر زبان آموزان خواهد شد.
امیدوارم اگر این نوع سبک مطالعه کردن را دارید با کمی تفکر در خصوص این سبک و خواندن این مقاله دنبال راه و روش بهتری برای مطالعه کردن دروس تخصصیتان باشید.
موفق باشید.
